Μου αρέσει να μοιράζομαι πράγματα ,αναμνήσεις και στιγμές.Στιγμές.Απλές , καθημερινές σκηνές που σε γεμίζουν.Άλλωστε αυτό δεν είναι η ευτυχία ; - Γέλιο ,δάκρυ , απουσία ,κενό, φιλιά , αγκαλιές , μοναξιά...
Ποιός μοιράστηκε την μοναξιά ; κράτησες τα τραπουλόχαρτα στο χέρι και δεν άνοιξες ούτε ένα φύλλο.
Παρατηρούσα κάποιες παλιότερες φωτογραφίες σου και για μια στιγμή σα να βούρκωσα.Μελαγχολία για κάτι που δεν έχω ζήσει , αλλά θα ήθελα να ζήσω.Με γεμίζεις και ίσως το έχεις καταλάβει πώς θέλω να σε βλέπω όσο πιο συχνά γίνεται.
Το επόμενο χαρτί είναι το δέκα το καλό.Το μοιράζομαι και περιμένω το σύνθημα σου για μια καλή παρτίδα.Παίξε όσο πιο καλά μπορείς.Να ένα από τα πράγματα που έμαθα.
Θέλω να μου μάθεις. Είμαι μικρός ακόμα , κι έχω να μάθω πολλά.Θέλω να μάθω πολλά.Εκεί, δίπλα σου.ή μάλλον στην αγκαλιά σου...
Χαμογελάς και ταυτόχρονα κάνω κάτι που είχα να κάνω κι εγώ για καιρό. Να γελάσω κι εγώ- μέσα μου.Να το νιώσω. Να περάσω πραγματικά καλά.
Προηγούμενοι γύροι υπήρξαν πολλοί , βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο έχει κλίσει το καρέ και η παρτίδα.Αυτό που εγώ ζητάω είναι ν μοιραστείς αυτήν εδώ την παρτίδα μαζί μου.
Μην με υποτιμήσεις.Κρατάω το δέκα το καλό. Εκείνο το χαρτί που με βοηθάει να γελάω.
Αφήνω κάτω τα χαρτιά : τον άσσο , το δυο , εκείνο τον κούπα με το αδιάφορο βλέμμα , την ύπουλη ντάμα και αυτόν τον κωμικοτραγικό βαλέ. Να και ο τζόκερ του παιχνιδιού - τι παγίδα μας έχεις αυτήν την φορά μικρέ μου ζογκλέρ ; ...
Πλησιάζω και κοιτάω.Το ήξερα πώς θα αναπολούσες." Έλα Χρήστο , κι αύριο μέρα είναι για να παίξεις."Και τότε εγώ είμαι αυτός που κοιτάω τα πεταμένα τραπουλόχαρτα και σε ρωτάω. " Παίζουμε ; " ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου