Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Το πέμπτο τέταρτο( εγκλωβισμένοι )

Η λάμπα δεν λειτουργούσε πια ,
κι έτσι βαδίζαμε στο σκοτάδι ,
έρμαια σκιών ,
από το λίγο του φεγγαριού.
Κρυώνω τα βράδια.
Λόγια δεν έχω να πω.
Τα καταπίνει ο φόβος.
Ο φόβος ... τέρας ακαταμάχητο.
Μια μέρα θα το μεταμορφώσω σε γατάκι.
Το ξέρω.
Φοβάσαι τη νύχτα.
Το ξέρω κι αυτό.
Άκουσα την ανάσα
και φύσηξα τον καπνό
προς τα πάνω.
Σχήματα που παίρνει όμως.
Από τα όνειρα του αύριο ,
εγκλωβισμένα
σε μια σαθρή πραγματικότητα.
Ύστερα ψιθύρισα
" Αύριο... "
Μα είχε ήδη ξημερώσει.

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Άπνοια

Σηκώθηκε αργά από το κρεβάτι.
Κοίταξε γύρω
και χάιδεψε
το σώμα που
ήσυχα κοιμόταν
δίπλα.
Άρχισε κιόλας η βροχή ,
και οι κινήσεις
ολοένα και πιο γρήγορες.
Τύλιξε το διπλανό σώμα
με το σεντόνι ,
το φίλησε...
κι ύστερα έφυγε.
Ξημέρωνε...
και η απουσία
τους έπνιγε.
Το βράδυ εκείνο,
κλείσαν τα μάτια παρέα,
κάτω από το ίδιο
σεντόνι.

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

Απάντηση

Ξέρεις , μερικά φύλλα είναι γυάλινα.
Αυτά του περσινού χειμώνα ,
αυτά , που την άνοιξη λιώνουν.
Που το καλοκαίρι στάζουν χάμω
- κι όποιο προλάβεις-

να χαρείς τελικά τι ;
το χρόνο ή την ουσία ;
περασμένες εποχές
σε περασμένα δέρματα.
Ανεξήτιλα σημάδια
από το λίγο του καλοκαιριού

και που δεν ήθελες να πας ;
να δεις το εγώ σου να μεγαλώνει ;
γιατί να μεγαλώσει ... ;

το λίγο που πρόλαβες ,
να τώρα δα...
γυάλινο είναι και σπάει...
λιώνει από το λίγο
της βροχής


( ξημερώματα σε περασμένες αγκαλιές... )


Τρίτη 11 Οκτωβρίου 2011

YALOM

Πέντε λεπτά αργότερα ,
το κρύο είχε στεγνώσει τα δάκρυα.
Είχα παγώσει,
και έξω και μέσα.
Πίστεψα
στην αλήθεια ,
κράτησα
τη λογική κοντά μου,
κι άφησα το συναίσθημα
να με καίει σιγά , αργά , σταθερά.
Όπως πρώτα.
Όσο φοβάσαι να ζήσεις ,
τόσο πιο πολύ
αγκαλιάζεις τον θάνατο.
Ίσως κι όχι.
Μα σε ένα κόσμο ,
γεμάτο
αλήθεια
ψύχρα κρυμμένη στην ζέστη ,
τίποτα δεν είναι αρκετό.
Συνεχίζω να ψάχνω.
Πέντε λεπτά νωρίτερα ,
όλα ήταν αλλιώς.
Και αυτό το ονομάζω στιγμή.
Λίγο πριν τα δάκρυα παγώσουν.

Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

Αγκαλιές περασμένων δακρύων

Αγκαλιάζω σημαίνει ...
Αγκαλιάζω σημαίνει οτι κλαις στις σιωπές του άλλου κι εκείνος ακούει τα ουρλιαχτά.
Αγκαλιάζω σημαίνει μοιράζομαι τον πόνο που γυρίζει πάντα σα τέρας όλο και πιο μεγάλο.
Αγκαλιάζω σημαίνει αθώο ψέμα τυλιγμένο στα μάγουλα που ακουμπούν τον ώμο.

Αγκαλιάζω σημαίνει... οτι η σιωπή γύρισε την πλάτη κι η ησυχία γαλήνεψε τα πάντα.

Στις περασμένες αγκαλιές και στα δάκρυα που ήρθαν κι έφυγαν ,
η σκέψη κυριάρχησε τα πάντα.
Ο λόγος , μονοπάτι της σιωπής.
Η σιωπή , κάστρο των πάντων.
Και η αγκαλιά , ότι πιο μαγικό .
Γιατρικό άνευ δόσης.

Υποκατάστατο κανενός.

Μα η αγκαλιά κρύβει ένα φιλί ,
χωμένο στις ρίζες των ονείρων.
Τι σήμερα τι αύριο ...
Αγκαλιάζω σημαίνει τώρα.

αγκάλιασα, θα αγκάλιαζα ,ειχα , εχω...
συντελεσμένος χρόνος δεν χωρεί ,
στα μονοπάτια της σιωπής.

Μα η σιωπή ουρλιάζει ,
άκομα να την μάθεις ;


( Αγκαλιάζω σημαίνει ... )