Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Ξεχασμένοι

Κρύφτηκες
πίσω
από το πρόσωπό μου
Κι έτσι που κατέβηκες τις σκάλες
η βιασύνη
σου
πήρε
αυτό το
λίγο
του εγώ σου.

( ξεχασμένες προσωπίδες στο μονοπάτι του γυρισμού )


Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2011

Παράξενες κλωστές

Σα μαριονέτες μείναμε
να κοιτάμε τον πόνο
της κλωστής
που ξέφυγε από της καρδιάς τα χέρια
και στο πάτωμα
απλώθηκε
σα φίδι
έτοιμο
να αρπάξει το
επόμενο θύμα

Σα μαριονέτες ,
που αφέντη δεν έχουν,
άψυχες μένουν
στου θεάτρου τις σκιές

Σα μαριονέτες
που η κλωστή τους
κείτεται κάτω
στου
πόνου το
απροσδιόριστο
σκοτάδι


Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

Το λίγο μιας βραδιάς

Απολαύσεις,
εξατμισμένες
στον αέρα του δωματίου

Αγκαλιές,
στο λίγο μιας νύχτας
ξένης,
μιας νύχτας άλλης

Παγωμένα χαμόγελα
σε ξένες αγκαλιές
σκεπασμένες από σιωπή.

Ανάμνηση ,
παραμένει
και θα παραμείνει
μέχρι την ξένη πια
ανατολή.

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

ένα ακόμη ...

Μπροστά στο φόβο ,
το νερό θολώνει
την αλήθεια.
λιγο κόκκινο
στα πιο ένοχα μυστικά της ηδονής σου.
Ύστερα
ο ήλιος
ψιθύρισε το μυστικό μου,
κι αμέσως τα ουρλιαχτά ,
γδάραν την πληγή μου
ώσπου το νερό
με θόλωσε
μπροστά στο φόβο,
και πνίγηκα
στης ηδονής μου το μυστικό