Φούσκα

Φούσκωσε

μέσα σου

κι μετά απορείς

τι

από όλα.

Πεταλούδες

μέσα σου,

κάπου να πετάξουν -

μα κι εσύ δεν τις αφήνεις -

αλλά κι αυτές πού να πάνε ;

κρυμμένοι στη σκιά , πίσω από τον ήλιο

κάπου στα σύννεφα.

Κλειστά μάτια.

Πετάξτε

ελευθερώσου πια.

τετέλεσται

ΕΣΚΑΣΕ !

Πεμπτουσία

Το νερό ξεχύλησε ,

Η φωτιά έσβησε,

Ο αέρας τρέχει ,

Η γη σε απορροφά.

Καίγεσαι

Πέφτεις

Πνίγεσαι

Πετάς

- Σηκώνεσαι -

Το ολοκαύτομαι φοβάσαι ,

μη σου πω για τον πνιγμό.

την αδέξια πτώση,

ή και την ταφή.

Αλλά αυτή είναι η ολοκλήρωση ,

η δύναμη του αδύναμου

με συνεπιβάτη τη φύση

να γίνεσαι ένα με αυτή.

Και να εναλλάσεσαι

Και η απληστία θα χτυπά την πόρτα ,

παρέα με τα δάκρυα,

να σου

υπενθυμίζουν

-πώς- έγινες .

Πως είναι δυο

απρόσμενοι επισκέπτες...

Και στο τσεπάκι έχεις τη λύτρωση ,

μα έτσι που κείτεσαι ,

ανάπηρος πια

πού να φτάσεις το τέλος ;

Αέρας

Ακούς τους άλλους να αναπνέουν ;
βλέπεις απ'όσα απέχεις ;
γεμίζεις τα σωθικά σου με αέρα ;
πήρες αναπνοές ;

Πετάς ;
ξέρεις να πετάς ;
κλαις από μέσα σου τα βράδια ;
πονάς ;

Σιωπάς ;
φωνάζεις βουβά ;
τι απ'όλα ;

πες μου μονάχα τι ,
τι και ποιο
θες να είναι το αύριο.

Αλλαγή : το σήμερα

Νερό

Κύματα ,
τυφώνες των σκέψεων.
Σας παρατήσαν
πάνω από το μπλε
κάτω από το τίποτα.

Ο καθρέφτης της ψυχής
είναι το νερό.
πνίγεται σιγά σιγά ,
και μετά νεκρώνει εκεί μέσα.
σε θερμοκρασία βάθους.

Η αλλαγή έρχεται σα το κύμα
αυτό που δεν περιμένεις
την τρικυμία
την ηρεμία
στο βυθό.

Κι αν μάθεις ποτέ να αναπνέεις
κάτω από το νερό ,
τότε μείνε εκεί.
Θα'ναι καλύτερα.
Παρέα με τον Ποσειδώνα.
Απλός , Θεός.
Ημίθεος.

Γη

Χώμα.
Οι στιγμές σου , η απόλαυση μου.
Συνεχίζω να πιστεύω
στα εγώ μου .
στα πιστεύω μου.

Περπατώ εις το μονοπάτι.
Κολλημένος στο χώμα.
Ον , δύσπιστο.
Γόητρο ενέργειας.

Αγαπάω αυτή τη λέξη !
γόητρο.
έλκομαι από το ίδιο το πιστεύω.
Γιατί ίσως για μια φορά ,
πιστεύω στο εγώ.

Γιατί πατάω στο χώμα.
Συμπέρασμα ;

Κερδισμένες μέρες πάνω από το χώμα,
κερδισμένες μέρες ζωής.
Κερδισμένες μέρες

Φωτιά

ο.
Φωτιά ,
Χτύπα κι άλλο ,
όπως κι εγώ.
1.
Εσύ !
Γύρνα από την άλλη ,
σαν εκείνα τα είδωλα - σαν το φως που φεύγει
σαν τη μορφή
τυλιγμένη σε μια πύρινη λαίλαπα.
1.
Φίλησες ,
ομως εγώ γύρισα από την άλλη.
Μα γιατί τώρα ,
λάμπεις τόσο πολύ ;
0.
Καλό μου είδωλο
αγαλλίαση το λένε
- πάντα ,
χαμογελάς.
μέχρι να αγγίξεις τη φωτιά.

0.
Θερμοκρασία δωματίου ;
ψυχρή , ίσως λίγο πριν τη ζέστη.

-

Κι όταν είπα τη λέξη ,
κοίταξα τα μάτια ,
μα γύρισα απ΄'την άλλη.

Η Νοσοκόμα

Το έτος 191...,
σε ένα κάποιο νοσοκομέιο ,
σε ένα κάποιο θάλαμο,
ο κάποιος-άγνωστος- στρατιώτης,
ζητούσε βοήθεια.

Ματωμένος ,
εσωτερικά και εξωτερικά ,
με τα δεμένα του μάτια,
με τα αίματα να τρέχουν,
φώναζε σιωπηλά.

Ώσπου , η κάποια νοσοκόμα ,
τον περιποιήθηκε.
Ώσπου ο κάποιος-άγνωστος-στρατιώτης ,
άρχισε να μιλάει.

" Μάνα έλα,
έλα και βρες με μάνα."
-
Ένα κάποιο φιλί ,
μια κάποια αγκαλιά,
ένα κάποιο συναίσθημα.
αυτό ήθελε.

Η νοσοκόμα τον αγκάλιασε
και του έδωσε αυτό που χρειαζόταν.
Και μετά σε αυτό το κάποιο νοσοκομείο ,
σε αυτόν τον κάποιο θάλαμο,
ο κάποιος άγνωστος στρατιώτης αντέδρασε.
Ύστερα , ξεψύχησε.

Παγίδα

Αλλάζω. Ναι , αλλάζω.
τι έκπληξη .
Καλως -ήρθες !
Ύστερα δεν έμεινε τίποτα.

όσα έχτισες τόσο καιρό ,για όσα παλεύεις ,πάνε.
φύγαν. ένα φου - και πάει !
τέλος.
κάθε βράδυ να κλαις μεσα στον ύπνο σου.
και να σηκώνεσαι,
- Φτου κι απ' την αρχή.
εμείς τελικά παλεύομαι.
έλα να πάμε μαζί ,παρέα με τις νότες ,
τα χρώματα , τις λέξεις.
την κίνηση , την χροιά.
στο απέραντο.
σε εκείνη τη χώρα που κάπουε ήλπισα.
εκεί που όλοι μιλάνε με νότες
και ακούμε τα χρώματα.
Ποτέ ξανά.
πάλι θα κλαιω τα βραδια.
αλλά κανένας δεν τον ξέρει.
τι βροχή , τι ήλιος .
σύννεφα. εσάς θέλω πλάι μου.
να ετοιμάσετε την βροχή.
να χορέψουμε λίγο.
να φύγει η έννοια.
η έγνοια .
η άγνοια.
ψιθύρισε μου το βράδυ , και πες μου ότι όλα θα πάνε καλά.
ότι αυτά θα γίνουν.
ότι θα γίνουν... χρυσόσκονη.
ύλη - άυλη.
παγιδεύτηκα για τα καλά αήττητε χρόνε.


- Θύμισε μου εκείνα τα λόγια της λύτρωσης.
έλα και ψιθύρισε μου...

Ας ξυπνήσει κάποιος τον ξύπνιο...

Ε! εσείς εκεί !

στη σκοπιά !

εσείς κύριε εσείς !

μα τι λόγια είναι αυτά ;

τι πράξεις ;

α πα πα πα

κι εγώ που νόμιζα

οτι ήσασταν ,

αυτό , το πώς το λένε ;

ξεχνατε τελικά εύκολα.

αφήστε που λέτε πολλά

πολυλογίες !

φλυαρείς φίλε ,

δήθεν.

φαντάρε ,ξύπνα.

δεν είναι όλοι για ...

ξέρεις , αυτό το , πώς το λένε ;

επικοινωνία ζητήσαμε ,τον αέρα σας πήρα.

αλλά αυτό το πώς το λένε ;

αυτό ...

το ,

αχ δεν θυμάμαι !

ξύπνα,

εκτίμα.

ή μάλλον ,

μάθε να εκτιμάς.

" και δεν μπορώ και και και "

τι νοσοκομεία , τι σπίτια , τι τάφοι.

όλοι το ίδιο κοιμούνται (!)

Αλλά ,

αχ αυτό το πως το λένε ;

α ναι !

την ψευτιά και το δήθεν

βάλε τα στην άκρη.

ζήσε και μάθε να εκτιμάς.

για σένα που ξέρεις ότι σε ... " αγαπώ "

τώρα γελώ !