" Όχι , εσύ είσαι εχέφρων, δεν κάνει να λες τέτοια πράγματα.Άλλωστε η κάθε μέρα κυλάει μια χαρά. Και για ποιούς πόνους μιλάς ; εγώ ,ας πούμε ότι ξέρω άτομα που βιώνουν τον πόνο.Τον Πόνο. Είναι επώδυνο όλο αυτό. Αλλά σκέψου τα άτομα με την επίγνωση. Σκέψου ,ότι κάθε όνειρα που έχουν καίγονται λεπτό προς λεπτό. Όλη τους η Ιθάκη κάηκη , και αυτοί μείναν ναυαγοί. Να φωνάξεις βοήθεια όταν νιώσεις. Ή ... να περιμένεις τη βοήθεια.Γιατί η ασπίδα τους είναι η βοήθειά σου. Και άσε το χρόνο να περνάει. κάνει και τίποτα άλλο ; πληγώνει και γιατρεύει ... και μετά σκοτώνει.Μας αφήνει μόνους, μας ταλαιπωρεί, μας μοιράζει τα λεπτά του, τις ώρες του σα κομμάτια πεταμένου γλυκού που δεν τρώς πια.Και 'μεις τι τα κάνουμε ;τα πετάμε.Σκέψου αχαριστία... όχι σκέψου.Αναλώσου σωστά.Πρακτικά εννοώ. Έχεις κύρος ξέρεις.Ναι ,έχεις, δεν μπορώ να πω.Αυτό το... πώς το είπε εκείνη η κοπελίτσα ; όπως και να χει ,κύρος υπάρχει , γνώση υπάρχει , τι άλλο θες ; > < > χρόνο ; τι χρόνο ; σου εξήγησα. Χρόνος υπάρχει. Ή και όχι... Αυτή η ολιγωρία των πίσω σου σε σκοτώνει. Χάνεσαι σε - ας μη πω την λέξη- χάνεσαι άδικα. Αναλώνεσαι και αναλώνεις το χρόνο σου σε άσκοπα πράγματα. Ξέρω ξέρω, όλα θυμίζουν κλισέ ατάκες που δεν ακούς , μα έτσι είναι αυτά.Χτίζεις και σου γκρεμίζουν.Αλλά, σκέψου πόσο έχεις γκρεμίσει και από μόνος σου. Μοίρασε το όλο. Και για να τελειώνουμε , φτιάξε κάτι με χρώμα και μουσική. Και όλα τα άλλα θα έρθουν. Εξάλλου ,συμπληρώνεις κάθε μέρα τα κενά σου ,λίγη βοηθεία δεν θα σου κάνει κακό."
" Και με ποιόν να τα μοιραστώ ;"
"Χμ, αυτό είναι δική σου υπόθεση. Με τον άλλον ,το εγώ σου ,ή και στην τελική ,με σένα τον ίδιο.Καλή συνέχεια δικέ μου "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου