Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Γλυκά-γλυκά(σε σκοτώνει)

Ο καιρός.
Ο Καιρός.
Εκείνη η ώρα ,
ερχόταν και θα έρχεται γλυκά,
σα χαμόγελα παιδιών
που κάπου τα έχεις δει,
σε κάποιο στενό,
στην κάποια μνήμη.

Έρχεται με τον πόνο,
και την ανάποδη πλευρά της μνήμης,
έρχεται όμως και με χαρά.
Γιατί οι μέρες έρχονται.
Οι μέρες.
Οι Μέρες.
Ευτυχισμένες και μη.
Σαν σε σκοτώνουν,
αργά και γλυκά.
Το μέτρημα,
αργό και σταθερό.
Το Μέτρημα.
Γοργό.


Γλυκά,
σε σκοτώνει γλυκά.
Και μετά σε αφήνει.
Μετά από ένα όνειρο.
γλυκά,
Γλυκά.
μα δες πως σε σκοτώνει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου