Εκείνοι

Πέρασες από το απαγορευμένο μέρος και θυμήθηκες όσα ένιωθες τότε.Όταν ήσουν ο άλλος.Ο μικρός ,εκείνος που έμοιαζε με αυτά τα πλάσματα που κρατάνε χαρούμενα τα μπαλόνια τους.Και τότε εκείνα φεύγουν.Κυνηγάνε τα κόκκινα μπαλόνια και όταν τα χάσουν οι ψυχές πάνε μαζί τους. Σε βλέπουν , σε ακούνε , σου μιλάνε.Τους ξέχασες.Φτάνει για ένα βράδυ μόνο και εκείνοι γυρνάνε να σε πάρουν μαζί τους στην άλλη πλευρά.Οπου όλα είναι ούτε χαρούμενα αλλά ούτε και δυστυχισμένα. Οι ώρες σταματάνε. Τα μάτια κλείνουν. Και εκείνοι μένουν πάντα δίπλα σου, να σε κοιτάνε όταν κοιμάσαι. Σα να θέλουν να σε πάρουν μαζί τους.Να σε γυρίσουν στα παλιά.Στις γλυκές μελαγχολικές μελωδίες. Σε βλέπουν, σε ακούν , σου μιλάνε... Είναι αργά όμως.Περνάνε τα χρόνια...