Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Σκοτεινό δωμάτιο- μέρος 1ο-

Σώπασε και προσπάθησε να κοιτάξει γύρω. Δεν ήξερε αν τα τελευταία γεγονότα είχαν γίνει. Τελικά το μυαλό και η ψυγολογία του ανθρώπου είναι απίστευτο πράγμα. Από τη μία στεναχωριόμαστε με τις σκέψεις που εισχωρούν σιγά σιγά στο νου κι από την άλλη όταν αυτές γίνουν πράξη το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα το ίδιο.Αυτό έλειπε. Κανείς δεν εφάρμοσε το " σκέψου να ήταν και χειρότερα". όλοι κλεισμένοι στο "εγώ " τους , μα κανείς δεν χαμογέλασε στο "εμείς", γιατί πάντα το "εμείς" θα σε περιμένει. όμως ,το εγώ είναι και θα παραμείνει αθάνατο. Κάτι μας είπες τώρα.


Εξάλλου, υπάρχει και το επόμενο. Και το επόμενο , και το επόμενο ,και ναι όλο αυτό συνεχίζεται.Αρκετά πια με το - τι κανω- πώς να αντιδράσω. Άνθρωποι είμαστε κι όχι σκουριασμένες μαριονέτες. Κάπου σε αυτά τα γεμάτα λεξικά υπάρχει και η λέξη λάθος. ίσως και η λέξη μπορώ. Και τόσες άλλες ...

Μα τι με αυτό ; ποιός είδε πέρα από αυτά ; χειρότερο μπορεί να γίνει αλλά έρχεται πάντα τελευταίο , μαζί με την ελπίδα. Εκείνη η χαραυγή που θα σε σώσει. Γελιέσαι μου φαίνεται !
Σίγουρα θα έρθει αυτό που σου ψιθυρίζουν στον ύπνο σου. όλοι για αυτό ψάχνουν ,ξέρεις ... το "μυστικό της ευτυχίας σου". Δες λίγο γύρω σου. Τι έχεις , τι πήρες ,τι έδωσες. Άνισα αλλά σίγουρα φέρνει μια ισορροπία στην δήθεν ευτυχία σου. Και καλύτερο υπάρχει ... αλλά θα φτάνεις λίγο πιο πίσω του -

ποιός προσπάθησε να φωνάξει και να δείξει την ευτυχία ; σιωπασαν και έδειξαν ένα ψεύτικο εγώ θωρακισμένο.
πάψε να ζεις σε ψεύτικες και μη ελπίδες ,και ζήσε όσο πιο καλά μπορείς. Να βγεις στο όποιο φως και να χαίρεσαι- να ζεις.
βαριές κουβέντες ... ελπίδες σα σπίθες από σπίρτα... γέλα - γέλα.

εδώ ξέρω οτι γελάς και συνεχίζεις να σχηματίζεις την ειρωνεία.Τι θες να σου κάνω ;

" Ναι ξέρω, - η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία-"
Ναι , αλλά πεθαίνει ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου