Τρίτη 31 Αυγούστου 2010

Πριν κλείσει η αυλαία

Το αποψινό , ας πούμε ήταν απρόβλεπτο. Ας πούμε , ότι δεν το έχουμε ξανα ζήσει,ας πούμε ... ψέματα.

( μου λείπεις , θελω να σε ξαναδώ , μην φύγεις , άλλη τάξη πραγμάτων)

Σ'αυτήν λοιπόν την σκηνή , φέτος , άρχισαν όλα. Σε αυτή τη σκηνή δεν διαβάζαμε όλοι το ίδιο σενάριο. Σε αυτή τη σκηνή είχαμε όλοι τον ίδιο ρόλο. Σε αυτή τη σκηνή όλοι λέγαμε ψέματα. Με μερικές εξαιρέσεις. Ξέρετε... εκείνα τα απρόβλεπτα που ήρθαν κι αρχίσαμε όλοι να αυτοσχεδιάζουμε.

Κυρίες και Κύριοι , αγαπητά παιδιά ,λίγο πριν το τέλος της ημέρες αυτής θέλω μαζί μας να θυμηθείτε... Το υπέρτατο αύριο φτάνει. Το αύριο... εκείνα τα ψεύτικα και ατελειώτα σκηνικά που άλλαζαν. Κλείνουμε με ... με συγχωρείτε , αλλά δεν μπορώ να σας πω.
Η Υπόκλιση. Οι θαυμαστοί ηθοποιοί που περάσανε... Η μέδουσα που κάθε τόσο ερχόταν. Ο δράκος που μας πήρε τα κεφάλια. Η Virginia wolf , που ερχόταν καθε τόσο να φοβίσει τα μικρά παιδάκια. Ο Θαυμαστός γυάλινος κόσμος κι όσοι ήταν μέσα. Η αξέχαστη Όλια που άφησε εκείνα τα κειμήλια. Η πασίγνωση Νεφέλη που καθόταν στον τάφο μα κανείς δεν την είδε. Ο περιβόητος και αβοήθητος-μαλλον-νυχτοφύλακας. Ένας και ίδιος με σένα. Η παρέα των άλφα, βήτα ,γάμα και δέλτα που δειπνήσαμε μαζί της. Η ανόητη τσοκόντα με το χαμόγελο που ποτέ δεν θα ξέρουμε αν εννοεί όσα δείχνει...ο Αδάμ και η Εύα που πάντα θα ξέρει τα λάθη σου,η Τιτάνια που μία έμοιαζε με κείνη του θεατρικου και μία με την άλλη. Η Κασσάνδρα. Αυτή που ποτέ δεν μάθαμε ποια ήταν. Επίσης , τον αγαπητό λύκο. που σου χτυπούσε την πόρτα για να δεις τι απέγινες... αλλά και τον χορό των Ευμενίδων. Θυμωμένες όπως πάντα.Κανείς βέβαια- τρόπος του λέγειν- δεν θα ξεχάσει τον κλόουν και τον άλλον , που πάντα μπερδεύατε. Τέλος, ας μην ξεχνάμε την χλωμή προσωπίδα. Πότε εμφανιζόταν στα παρασκήνια και πότε στην σκηνή.

( να ξέρω , αυτό ήθελα , και διεκδικησα κι ας μην συνεχίσει )

Λίγο πριν την καληνύχτα , σας ευχαριστώ. Γιατί χωρίς εσάς ίσως τώρα να είχαν πάρει διαφορετική τροπή τα πράγματα. Οι μουσικές ,βουβές ,όπως πάντα...

( ένα με το τέλος , ένα με μας , πάλι )


Γιατί ο κύκλος τελειώνει, κι αρχίζει το άλλο. Γιατί πριν το άλλο θέλω να σας δω ένα προς ένα. Γιατί σα το αποψινό ίσως και να μην ξανα υπάρξει... γιατί όλα αλλάζουν εκεί μέσα ...γιατί λίγο πριν κλείσει η αυλαία , όλα θα παρουν τροπή ,σάρκα και οστά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου