3 και κάτι καλοκαίρια

Η ΑΡΧΗ

[κάπου στο κέντρο , το παρακάτω γράμμα διαβάζεται - ίσως σε ένα παγκάκι]

" Αγαπημένε ,

Ελπίζω να είσαι καλά ! Έχω καιρό να ακούσω νέα από σένα. Εύχομαι να είναι όλα καλά. ξέρεις... μου λείπεις... μου λείπεις πολύ. Φτιάχνω κάτι μαριονέτες αυτόν τον καιρό στο εργαστήρι. Ναι , είναι πρώτη φορά που θα τις κρατάς στο χέρι. Θυμάσαι ; εσύ μου είχες πει να τις φτιάξω. Σε λίγο καιρό έρχεται το καλοκαίρι. Θα σου φέρω να κρατήσεις για να με θυμάσαι. Σκέφτομαι να τους δώσω ονόματα απ'τους πλανήτες.

Εδω πέρα ο καιρός έχει τρελαθεί ! μία κρύο , μία ζέστη. Ξέρεις όμως τι μου έλειψε πολύ ; αυτές οι βόλτες με τις ομπρέλες... τώρα με το καλοκαίρι όμως τι θα κάνουμε ;

Η ΜΕΣΗ

[ κάπου εκεί στη βροχή το γράμμα διαβάζεται από κάποιον - ίσως σε ένα παγκάκι]

" Δεν το αντέχω όλο αυτό. Πονάω ... είναι καλύτερα να μην δούμε ο ένας τον άλλο για

κάποιο καιρό."

ΤΟ ΤΕΛΟΣ

[ κάπου , διαβάζεται ]

" ΦΤΑΝΕΙ. "

Κάθισαν στο ίδιο παγκάκι.

Ανέβηκαν τα ίδια σκαλιά.

Πήραν διαφορετικούς δρόμους.

Κι όμως συναντήθηκαν.

Λίγο πριν το καλοκαίρι , το δικό τους γράμμα τους περίμενε στο χαλάκι , στο δικό τους κουτί.

Λίγο πριν το καλοκαίρι , η δική τους ζωή ,τους περίμενε έξω απ'την πόρτα.

Λίγο πριν το καλοκαίρι , και οι τρεις εξαφανίστηκαν.

Για πάντα.