Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Το χαμένο καπέλο

Άνοιξε την τσαλακωμένη ζωγραφιά. Την κοίταξε.
Λίγο αργότερα... : " Βλέπω έναν άνθρωπο που είναι χαμένος στις σκέψεις του. Θέλει κάτι να ολοκληρωθεί , αλλά δεν το βρίσκει. Κλεισμένος στο σπίτι. Νιώθει έξω από τα νερά του. Έχει χάσει. Βρίσκεται σπίτι του , αλλά δεν θέλει να είναι εκεί. Θέλει να είναι έξω."
Οι διπλανοί απόρησαν.
- εγώ βλέπω έναν άνθρωπο που έχει χάσει το καπέλο του και το ψάχνει. Έξω βρέχει. Και θέλει να είναι στη βροχή , μπορεί και όχι. Σίγουρα ψάχνει το καπέλο. Αλλά , δεν θα το βρει ποτέ.
- Εγώ βλέπω ότι θέλει να ερωτευθεί. Όντως , ψάχνει το καπέλο.
- Κοίτα τα μαλλιά του.
- Ναι , αλλά θέλει να είναι πάνω σε μια σκηνή. Δύσκολα αποφασίζει.
- Δεν είναι σκηνή.
- Είναι σπίτι ;
- Είναι σπίτι.

Βρίσκετε σπίτι του. Όπως κι εσύ.
Αλλά δεν θέλει να είναι εκεί. Όπως κι εσύ .
Θέλει να είναι έξω.
Όπως κι εσύ.

Ψάχνει το καπέλο.
Δεν θα το βρεί.
Όπως κι εσύ.

2 σχόλια: