Δευτέρα 26 Ιουλίου 2010

Τρύπιες ομπρέλες

Παριστάνεις τον ανήξερο και κάθε στάλα έρχεται και σε καταβάλλει. Κάθε στάλα και κάτι διαφορετικό . Το πριν , το μετά ,το δραματικό τώρα. Ποιό από όλα σε άγγιξε πιο πολύ ;
Η Βροχή δεν άργησε να σταματήσει κι εμείς μείναμε εκεί. Η ομπρέλα μου είναι τρύπια. κάθε στάλα έρχεται και με σημαδεύει λες και πέφτει επίτηδες !
Σταγόνες νερού που τελικά η προστασία της ομπρέλας δεν είναι αρκετή. Γιατί είναι τρύπια, γιατί έτσι φτιάχτηκε. τρύπια.

Καμία προστασία. ποιός ο μεγάλος φόβος τελικά ; η συνέχεια ; η εξέλιξη ;το τέλος; τι ;


Και με ποιόν θα τα περάσεις όλα αυτά ; διαλέγεις και παίρνεις (;) Οι σταγόνες συνεχίζουν να τρυπάνε την ομπρέλα και μετά εμας. κι εσένα κι εμένα.

Φοβήθηκες , ζήλεψες ,έκλαψες , επεσες ; σηκώθηκες ;

Διεκδίκησα. το περίφημο Δ μπορεί να σταματήσει να υπάρχει ή να συνεχίσει κι αυτό αβοήθητο μέσα στη βροχή να γίνει το Α...


Κάπου εδώ , η βροχή έχει σταματήσει , το φεγγάρι ολοκληρώθηκε. τελειώνει και αρχίζει άλλος ένας κύκλος. Προχωράμε στους βρεγμένους δρόμους κι όμως ακόμα δεν σταματήσαμε.

Σταμάτησα και κοίταξα τους γύρω μου. Γιατί τόσες "τρύπιες" ομπρέλες ;

Ξέχασα να πω οτι ... δεν έχω ομπρέλα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου