Κυριακή 20 Φεβρουαρίου 2011

Νέο καθεστώς

Θα αρχίσω κάτι καινούργιο.
Θα μείνω εδώ , μέσα μου.
μα πρώτα θα φτιάξω το δικό μου βασίλειο.
τα δικά μου θεμέλια .
Θα μεγαλώσω μαζί με τις σταγόνες.
παρέα με τα σύννεφα και τα όνειρα.
λίγο θέλει και θα είμαι καλά.

Θα κάνω όνειρα , που θα περπατάνε.
Μέρα με τη μέρα.
Εσείς φίλοι μου , σα τα κλαδιά ,
θα με βοηθήσετε.
θα φτάσουμε,
όλο και πιο πάνω.


Ελπίζω κάποια στιγμή ,
να πετύχω,
χαμένος νικητής- τι πειράζει ;
Και θα είμαι χαρούμενος
ούτε κρύο , ούτε ζέστη.
και θα αρχίσω να μετρώ μέχρι το τρία.
- λα μινόρε -

Θα ζωγραφίσω -
έρωτας από τα χρόνια της αθωότητας...

και αρχίζει άλλη μια αντίστροφη μέτρηση,
με άλλους αριθμούς.
-προσωρινούς-
Και θα πετύχω.
...
Και θα συνεχίσω.
αλλά ξέρεις ;

ξέρεις τι είναι οι άνθρωποι να ζουν από τη δυστυχία των άλλων;
δες τους πως διψάνε !
Και θα συνεχίσουν.

Μα εγώ θα συνεχίσω το έργο της βροχής.

Και είναι αυτό το θα ,
που σου θυμίζει πόσο ίδιο είναι με τον ουρανό -
εκεί ψηλά ,
πού να το φτάσεις ;

- μα μου μάθατε να πετώ !
έστω και με σπασμένα φτερά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου