Μπορείς
να
δεις ;
Πάλι
για σένα λέω.
Γέρε,
νέε
τι είσαι πια ;
πώς μπορείς και αλλάζεις τόσο εύκολα;
δάσκαλε χρόνε ,
με τυραννάς.
αλλά ξέρω πως
με
γιατρεύεις.
Θα αργήσω να το δω,
ομιλώ για να ομιλώ,
γράφω για να γράφω.
Γράφω για να σε χαράξω ,
μέσα μου.
Σα παιδί σου κι εγώ,
που γλυκά θα με πάρεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου