Το νερό ξεχύλησε ,
Η φωτιά έσβησε,
Ο αέρας τρέχει ,
Η γη σε απορροφά.
Καίγεσαι
Πέφτεις
Πνίγεσαι
Πετάς
- Σηκώνεσαι -
Το ολοκαύτομαι φοβάσαι ,
μη σου πω για τον πνιγμό.
την αδέξια πτώση,
ή και την ταφή.
Αλλά αυτή είναι η ολοκλήρωση ,
η δύναμη του αδύναμου
με συνεπιβάτη τη φύση
να γίνεσαι ένα με αυτή.
Και να εναλλάσεσαι
Και η απληστία θα χτυπά την πόρτα ,
παρέα με τα δάκρυα,
να σου
υπενθυμίζουν
-πώς- έγινες .
Πως είναι δυο
απρόσμενοι επισκέπτες...
Και στο τσεπάκι έχεις τη λύτρωση ,
μα έτσι που κείτεσαι ,
ανάπηρος πια
πού να φτάσεις το τέλος ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου