Η Νοσοκόμα

Το έτος 191...,
σε ένα κάποιο νοσοκομέιο ,
σε ένα κάποιο θάλαμο,
ο κάποιος-άγνωστος- στρατιώτης,
ζητούσε βοήθεια.

Ματωμένος ,
εσωτερικά και εξωτερικά ,
με τα δεμένα του μάτια,
με τα αίματα να τρέχουν,
φώναζε σιωπηλά.

Ώσπου , η κάποια νοσοκόμα ,
τον περιποιήθηκε.
Ώσπου ο κάποιος-άγνωστος-στρατιώτης ,
άρχισε να μιλάει.

" Μάνα έλα,
έλα και βρες με μάνα."
-
Ένα κάποιο φιλί ,
μια κάποια αγκαλιά,
ένα κάποιο συναίσθημα.
αυτό ήθελε.

Η νοσοκόμα τον αγκάλιασε
και του έδωσε αυτό που χρειαζόταν.
Και μετά σε αυτό το κάποιο νοσοκομείο ,
σε αυτόν τον κάποιο θάλαμο,
ο κάποιος άγνωστος στρατιώτης αντέδρασε.
Ύστερα , ξεψύχησε.