Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

Ανούσιοι παραβάτες

Δεν έμαθες να διεκδικείς. Κι όμως παραμένεις δίπλα στα κειμήλια σου.Διότι με αυτά ζεις.Κι αν φαίνεσαι αλλαγμένος ,ψέμα θα ναι. Μην ακούς τους άλλους,ίδιος είσαι, και τότε και τώρα.
Ίσως το μόνο που ήθελες ήταν ένα διάλειμμα. Μια μικρή ανάσα σε τούτη τη μίζερη μέρα. 24 ώρες γεμάτες ένα ερωτηματικό. Μια ατονία. Σιχάθηκα τη ματαιότητα. Θυμάσαι εκείνους τους ξεθωριασμένους τοίχους ; εσύ τους έκανες έτσι. Κρυμμένη ματαιότητα πίσω από γελαστά προσωπεία. Χυδαιότητα πίσω από κάθε ψέμα.Αλήθεια σα καπνός. Τα πάντα ρει , μας λέγαν εμάς. Και συνεχίζουν. Ψέμα. Απλά προχωράς .Αυτό είναι το νόημα. Περπατάς ,πέφτεις,σηκωνεσαι. Άλλωστε , ξέρεις πως λες ψέματα όταν σηκώνεσαι. Και αυτό γιατί υπόσχεσαι πως δεν θα ξαναπέσεις.Αλλά λες και αλήθεια.Και αυτό γιατί υπόσχεσαι ότι θα μάθεις να περπατάς.Τύψεις.
Όχι άλλη αυτοκαταστροφή παρακαλώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου