Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Ευμενίδες

Και με αυτά τα λόγια αρχίζει το παιχνίδι. Το τελευταίο χαρτί της τράπουλας έχει μοιραστεί και παίζεις όσο πιο καλά μπορείς. Σημασία , για άλλη μια φορά , δεν έχει αν κρατάς το πιο ισχυρό χαρτί - αν υπάρχει- αλλά να δοκιμάσεις να παίξεις όσο πιο καλά μπορείς με αυτό.

Το τέλος της αρχής φτάνει. Σε κείνο το σταθμό αν και αχνά , απ'όσα μπορώ να δω , κρύβεται ένα χαμόγελο!( όμορφες διαδρομές). Μακριά από τους ιστούς της αράχνης...

Τελειώνει εδώ ο φόβος ; μαζέψατε τα θρύψαλα ; σας μιλάω ! εκεί...στο βάθος. Μάτια ψεύτικα αντικρίζω... ψυχές που δεν αναγνωρίζουν αλήθειες. Αντικρίζω το σήμερα και κοιτάω το αύριο ! μια νυχτα πέρασε από το χθες... γιατί όλα ποντάρονται στο "απόψε" -


Εξάλλου όταν θα πάρεις τις αποφάσεις κανένα σκέλος της ζυγαριάς σου δεν θα σε βοηθήσει/ όλα θα είναι μια απάτη/ αργά θα το καταλάβεις. Επιλογές... ποτέ δεν ήταν το "φόρτε"μου (!)

Ηλιαχτίδες που κουράζουν , άνθρωποι που δειλιάζουν , ευτυχία μοιρασμένη σε δόσεις , όταν καταλάβεις θα μετανιώσεις.

Έρχονται οι ευμενίδες. Και πολύ φοβάμαι θυμωμένες...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου