Goodbye Lenin , goodbye Winter

Βερολίνο έρχομαι. θέλω ή δεν θέλω να φύγω. ξημερώνει σιγά-σιγά που μετά ούτε που θα καταλάβω ότι είναι πρωί δευτέρας.Καινούργια εβδομάδα.ίδια πρόσωπα.μην σιχαίνεσαι τόσο την ρουτίνα.που είναι τα πεσμένα φύλλα και το κρύο ; έφυγε και ο χειμώνας και το φθινόπωρο και όλα.Άνοιξη καλωσόρισες λοιπόν. Ίσως σε κάποιους αρέσει αυτό. Η άνοιξη είναι πόρτα για την αντίστροφη μέτρηση του καλοκαιριού. ποτέ δεν με ενθουσίαζε η ιδέα της καλοκαιρινής αυτής απάτης.

Ξημερώνει.Άνθρωποι ξυπνάνε.άλλοι πάνε τώρα για ύπνο.Έτοιμος πρώτος καφές και τσιγάρο.Κάτι σημειώσεις λατινικών- τι ηλίθια νεκρή γλώσσα ; τουλάχιστον ας μας μάθουνε κάτι πιο χρήσιμο...- πάει 7:07 , πόσο θα ήθελα την αγκαλιά σου.

Αυτοκίνητα.καιρός,κίνηση ,ραδιόφωνα ανοιχτά με τα ίδια κομμάτια , ξεχασμένοι καλλιτέχνες, ειδήσεις της μιας ημέρας ,κορνορίσματα, λεωφορεία , τραμ , μετρό.

Ο καιρός ανοίγει και εσύ είσαι ακόμα εδώ. μέσα σε ένα δωμάτιο να προσπαθείς να κάνεις- τι ; να μιζεριάζεις την άνοιξη και να νοσταλγείς το χειμώνα ;

Μια αγκαλιά και φιλί είναι αρκετά.

προσπαθείς να κάνεις - τι ;

Να βεβαιωθώ ότι τα φύλλα αυτής της εποχής δεν είναι τουλάχιστον απο γυαλί ...