Άδειες καρέκλες

Σηκώνονται.Κάθονται.Ένα -κάποιο- λεπτό παύσης πριν αποφασίσουν τι θα κάνουν. να μείνουν ή να φύγουν ; ένα κάποιο λεπτό παύσης πριν αποφασίσεις τι θα κάνεις εσύ... μένεις ή φεύγεις ;

Και τότε η ιστορία με τις άδειες καρέκλες. διαλέγεις να κάτσουν οι εκλεκτοί!

" ένας πρέπει να σηκωθεί για να σωθούν οι υπόλοιποι " διαλέγεις και παίρνεις.

Γέλιο.Δυνατό γέλιο.πιο δυνατό γέλιο. χρώματα και φώτα να τρεμοσβήνουν. Θόρυβος.Παύση.Ησυχία...

Όχι. Δεν θέλουμε την ησυχία αυτή -την ησυχία που περνάμε μόνοι μέσα σε ένα συρματόπλεγμα και βλέπουμε τους άλλους να φεύγουν.Μην μπαίνεις σε κόπους να συγκρίνεις για να τοποθετήσεις πρώτους ,δεύτερους ,τρίτους. Απλά βάλε να κάτσουν -εκείνα- τα πρόσωπα που είναι σημαντικά στην ζωή σου.Τώρα , πριν , ποτέ. Δεν έχει σημασία.

Άσε να σε πλησιάσουν. όχι

Εσύ τους πλησιάζεις. Σφιχτά τους αγκαλιάζεις. πρόσεχε όμως μην φύγουν.θα καταλήξουμε όλοι με συρματοπλέγματα ή μάλλον μέσα σε κλουβιά. Άλλοι πάλι σε κλουβιά που - ...

Κλουβιά ; όχι , τσου τσου ...όχι κλουβιά...Άλλοι πάλι σαν παρενθέσεις. Άδειες , δίχως αξία.

Τι λες ; είσαι μέσα ;