φτου και βγαίνω

Γίνε το τέλος μου
η αρχή των δακρύων
η ανάσα στο σκοτάδι
που ψάχνει το φως
τράβα μια γραμμή
και άσε με να πέσω
στο γκρεμό
να τσακίσω το πρόσωπο
να με γδάρω
να με λιώσω
γίνε το τέλος
κι η αρχή μου
να γεννηθώ από τις στάχτες μου
από δάκρυα
που δεν έριξα ποτέ
από ψιθύρους μες στο σκοτάδι
γίνε η καλημέρα μου
το χαμόγελο των πάντων
το πρωινό στο κρεβάτι μου
γίνε το μαξιλάρι
κι άσε με να κάνω όνειρα
να πνιγώ στον ύπνο μου
από κάποιον εφιάλτη
γίνε το κρυφτό μου
κι άσε με να φυλάω
έλα
θα μετρήσω μονάχα
μεχρι το δύο.