να κοιτάμε τον πόνο
της κλωστής
που ξέφυγε από της καρδιάς τα χέρια
και στο πάτωμα
απλώθηκε
σα φίδι
έτοιμο
να αρπάξει το
επόμενο θύμα
Σα μαριονέτες ,
που αφέντη δεν έχουν,
άψυχες μένουν
στου θεάτρου τις σκιές
Σα μαριονέτες
που η κλωστή τους
κείτεται κάτω
στου
πόνου το
απροσδιόριστο
σκοτάδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου