Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Απουσία

(Χώρος: ένα παιδικό δωμάτιο )
(Χρόνος: βράδυ , μέρα και μήνας άγνωστο. )



- Δεν θα έρθουν απόψε. Θα έρθουν ; Δεν θα έρθουν καρδούλα μου... είναι μακριά.Κοίτα πόσο όμορφα είναι εκεί έξω. Δες το φεγγάρι πόσο μεγάλο φαίνεται . Απόψε χορέυουν όλοι μέσα στη σιωπή. Κλείσε τα μάτια και θα τους δεις. Θα έρθουν απόψε ! ξέρω ότι θα έρθουν ! μου το είπαν ,θα είναι εκεί ! Δεν θα έρθουν... Αλήθεια , τα στρατιωτάκια... τα στρατιωτάκια μου είναι απίστευτα ! τα κάνω ότι θέλω , είναι πολλά ! πάρα πολλά ! αλλά φοράνε όλα τα ίδια ρούχα. Βαριέμαι καμιά φορά να παίζω μαζί τους. Είναι βαρετά ! Πολύ βαρετά ! γιατί όμως ; δεν μιλάνε. Σίγουρα δεν θα έρθουν απόψε ; Τι λέω... σιγά μην έρθουν ! έπαιξα πιάνο για αυτούς , έφτιαξε τα πρώτα μου τραγούδια ! αλλά δεν είναι εδώ να τα ακούσουν ! γιατί δεν είναι εδώ ; Γιατί είναι μακριά , αλλά κάποια μέρα θα ακούσουν. Ξέρω όμως ότι θα τους δω. Να φύγουν θέλω , να φύγουν. Δεν φεύγουν . Μαζί θα φύγουμε- Σε αυτή την κούνια δεν κοιμάμαι πια , κι όμως την έχω ακόμα εδώ. Γιατί την έχω εδώ ; Πωπω... τι νύχτα κι αυτή ! Υπέροχο το φεγγάρι ! Τα χρώματα είναι ζεστά σε αυτή τη ζωγραφιά. Εγώ το έφτιαξα αυτό. Για δες ... δεν με είχα για τόσο καλό ! κλείνουν τα μάτια μου ! δεν αντέχω να δω την ανατολή! αλλά το φεγγάρι , τί μεθυστικό που είναι ! δεν είναι ; είναι απίστευτο ! θα γράψω ένα τραγούδι !ίσως κι ένα ποίημα για το φεγγάρι ! Μόνο που αυτοί δεν είναι δίπλα μου , αξίζουν να είναι δίπλα μου ; δεν μ'αγαπάει κανείς εμένα τελικά ; μ'αγαπάει ; ποιός ; ντο ρε μι , έτσι θα αρχίζει ! χαρούμενο ! και μετά λα σι ντο. μελαγχολικό λες ε ;όχου ... δεν μπορώ τώρα ! τι ήχος κι αυτός ! Κλείνουν τα μάτια μου...

( λα σι μι λα σι μι .)

Τους είδα ! χορεύουν μέσα στη σιωπή ! κρύβονται! με τέτοιο φεγγάρι και κρύβεστε ;εγώ είμαι ! γιατί δεν έρχεστε ; ελάτε και βγάλτε μου τις μουντζούρες ! βγάλτες σου λέω ! ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ! σε ι-κ-ε-τ-ε-υ-ω , σας ικετ-- ....
Μήπως να έρθω να σας βρω ; εγώ σας αγαπάω. Δεν αγαπάω κανέναν εγώ. αγαπάω τα χρώματα μου και τις νότες εγώ.Όχι τα στρατιωτάκι , δεν τα αγαπάω. Εσάς θέλω κοντά μου.Το παράθυρο είναι σκουριασμένο κι η κούνια εκεί ! Ηρέμησε. ΦΤΑΝΕΙ. Αρκετά ... θα έρθουν απόψε. Δεν θα έρθουν ψυχή μου, είναι αλλού. Κοίτα το φεγγάρι πόσο...
Δεν είναι το φεγγάρι , εκείνοι είναι. Με καλούν.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου