Δευτέρα 8 Αυγούστου 2011

Στον ουρανό μείναμε λίγοι

Κοίτα πως κυλάει!
ξημερώνει
βραδιάζει
κι η ώρα
παίζει
παιχνίδια
στην άμμο.

Λίγο
ησυχία
μέσα
στη σιωπή.


Μιλάμε για να μιλήσουν
μιλάνε για να μιλήσουμε
μιλούν για να μιλούν.

Τι σπούδασε η ώρα κρυμμένη ;

Σκληρόψυχοι γίναμε
δεν συγχωράτε κανένα σε τούτο τον τόπο
μέχρι
να φύγεις
και να ξεχαστείς

Να χαθείς
σε ενα τόπο
αλλού.
Όπου κανείς
δεν βλέπει
το αίμα να τρέχει
όπου
όσο ψηλά κι αν πετάς
οι άνθρωποι φαίνονται ίδιοι
όπου
η ανάσα σου
ακούγεται
λίγο πριν
ξημερώσει,
λίγο πριν
όλα γίνουν
στάχτη.

Ώσπου ... ακόμα κι αν ξυπνήσεις
πάλι για ύπνο λαχταράς.
εκεί -
λίγο πριν το μπλε γίνει μαύρο...

Τι σπούδασε η ώρα κρυμμένη ;
Εμπειρίες...


( στην αμμουδιά πάει και παίζει , τράβα και βρες την )

Κι ύστερα χάθηκα.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου