Ο Ζητιάνος

Φύγε ζητιάνε,
εδώ δεν έχουμε λεφτά
εδώ δεν υπάρχει τίποτα.
Φύγε ζητιάνε , είπες ψέματα.
Να σε λυπηθούν θες ; να σε χλευάσουν ;
Φύγε ζητιάνε , γιατί είσαι εδώ ;
αγάπησες τους ανθρώπους ...
Ψωμί να φας έχεις ;
Φύγε ζητιάνε , εδώ δεν έχουμε λεφτά ,
ούτε οικογένεια.
Να ζήσεις είπες θες ;

(κοίταξε το είδωλο )
Ζητιάνε με ποιόν μιλάς ;
Με έναν καημένο.
Ζητιάνεψα κι εγώ ένα βράδυ
το λίγο από την χαμένη μου αδελφή.
Ζητιάνεψα.
Το λίγο μιας αγάπης.
Φύγε ζητιάνε ,
εδώ εγώ
κατανόηση δεν βρήκα.

( κι αυτοκτόνησε ο καημένος με μια αγκαλιά αδειανή )

Μια φίλη ένα βράδυ

Μια φίλη ένα βράδυ είπε πως θα είναι εκεί.
είπε ότι όσο μακριά κι αν είναι θα είναι μαζί μου γιατί με αγαπάει.

Μια φίλη ένα βράδυ είπε πως θα με προσέξει.
Το έκανε... στάθηκε δίπλα μου και με φρόντισε για τις ώρες που τα μάτια μου έκλειναν.


Ένα βράδυ , η φίλη μου θα φύγει - θα πετάξει για την άλλη άκρη.
Θα χορέψει κι εγώ θα είμαι εκεί , να την φαντάζομαι. Να σχηματίζω τη μορφή της.
Δυο ποδαράκια , να βρίσκονται πάνω σε μια σκηνή.

Περί ανέμων και υδάτων.

Μια φίλη , ένα βράδυ...

ένα βράδυ ... θα κρατηθούμε από τα χέρια - σφιχτά - να θυμηθούμε τις στιγμές.

Λίγα λεπτά πριν όλα τελειώσουν.
Λίγα λεπτά πριν όλα αρχίσουν.

Ένα αύριο , εμείς.


Μία φίλη , ένα βράδυ πέθανε.
Μα τη βρήκα νεκρή να χορεύει.
Παρέα μαζί μου-

στον επόμενο χορό ,
ποιός ξέρει...

θα την προσέχω εγώ.

( μα πεθαίνουν οι ταξιδιάρες ψυχές ; )

Μνημείο

Ποιός είπε όχι και ποιος ναι ;
τι κάνει ο κοκορας πάνω στην ταράτσα ;
γιατί ψιθυρίζεις στους ανέμους ;
εμπιστοσύνη καμια
αλησμονητη
ως συνήθως
η κόρη μας
η θλιψη -

Ποιός θα ταν πάνω στην κορυφή ;
τι κάνει η γάτα πάνω στην ταράτσα ;
πέθανε η εξουσία
στα χέρια του χρυσού.
γεννήθηκε το χάος

ποιός γελά μα ποιος χαμό δεν βλέπει ;
τι κάνεις πάνω στην ταράτσα ;

- Βλέπει τον κόσμο όλο

μα δεν του παν πως πεθάναν όλοι σε τουτη την πόλη ;

( κι ο κόκορας ποιόν θα ξυπνήσει ;)

Πεφταστέρι

Ο πελαργός ,
πέταξε ψηλά
ίσα που πρόλαβα να
δω
- να θυμηθώ-
πως πέταξαν
τα όνειρα που κάποτε έκανες.
Η άμμος , κολλημένη στα συντρίμια του χθες -
βρώμικη μα απαλή
λίγο πριν γίνει λάσπη.
Απόψε όμως,
πετάω εγώ ,
ψηλά
σε κάθε επιθυμία.


Έτοιμος να ανταμώσεις κάθε αύριο ;

το αύριο
μεταξύ δύσης και ανατολής
έγινε σημείο επαφής.

( ένα αστέρι έπεσε )

χάνει τη λάμψη ,
μα ο ουρανός γεμάτος απόψε.
Απόψε...
απόψε έκρυψα τα λόγια -
άχνα δεν έβγαλα
και το άφησα να κυλήσει .

Απόψε ,
αφήνω τον βαλέ τελευταίο
και κλείνω το μάτι στον άσσο.

Το νερό με πλησιάζει
κι εγώ περπατώ στην άμμο.

Απόψε
πεθαίνω στην αγκαλιά σου.